Niesamowity film... Niesamowici aktorzy. Niesamowite obrazy trzech kobiet, jakże innych - a jakże podobnych... Próbuję ostatnimi czasy przebrnąć przez książkę "Godziny" - ale powiem szczerze - książką jest... trudna. Film także nie należy do łatwych, lekkich i przyjemnych. Filmy o życiu, o jego historiach nigdy nie są proste.
Najbardziej utkwiła mi w pamięci postać Laury. Nie potępiam jej za porzucenie syna i męża... (przykre jest to, że później ten syn nie jest w stanie poradzić sobie z życiem...).
Teoretycznie miała wszystko... Zabrakło jakiegoś pierwiastka, sensu... Myślę, że życie w szczególności składa się z szukania - własnie tego pierwiastka. Czasem metody, do których się uciekamy nie są najlepsze... (metody Laury do najlepszych nie należały), ale może to była jedyna droga, którą ona sama była w stanie zaakceptować... Pewnie nie umiałaby znieść piętna przyjaciół, sąsiadów, itp... gdyby po prostu odeszła od męża, i zaczęła żyć.... niedaleko nich, blisko nich. Ocena to to, przed czym chciała się uchronić...
Myślę, że bardzo dużo ją to kosztowało... Ja będąc na jej miejscu bym się nie odważyła podjąć tak radykalnych kroków...
Ale może o to chodzi, by życie było odważne... a nie tylko "poprawne". (zwykle poprawne w oczach innych).